Teams in de zorg staan voor enorme uitdagingen. Zoals werkdruk, onderbezetting, hoge verwachtingen, regeldruk en administratieve lasten. Problemen die ondanks alle inspanningen in de loop van de tijd eerder groter dan kleiner lijken te worden. Problemen die misschien ook wel nooit helemaal op te lossen zijn. Wicked problems dus eigenlijk. Ofwel “veerkracht-vraagstukken” in onze vertaling.
Daarbij worden wij steeds opnieuw geraakt door de enorme veerkracht en gedrevenheid die deze teams bezitten. Ondanks alles staan zij er iedere dag weer voor de mensen die hen nodig hebben. En maken zij het verschil in eindeloos veel mensenlevens. Hoe zou de zorg er uit kunnen zien als zij vanuit deze kracht hun werk kunnen inrichten? En als managers, organisaties, toezichthouders en financiers zich kunnen richten op het ondersteunen en versterken van die veerkracht?
Daarbij denken wij niet aan “zoek het zelf maar uit” vormen van zelforganisatie. En ook niet aan het opleggen van steeds meer kaders en voorschriften om een gevoel van “controle” te hebben. Wij hebben inmiddels veel ervaring met een derde weg: de zorg organiseren als een vorm van “waarderend ontknopen” met alle betrokkenen. De taal van Yucelmethode (www.yucelmethode.nl) is daarbij een krachtig hulpmiddel gebleken.
Als eerste stap vormt het team waarderend, zonder oordeel met elkaar een beeld van alles wat er al is. Door te kijken naar de feiten, te luisteren naar de verhalen en te reflecteren op de betekenis die dit heeft. Daarbij worden blokken en de werkwijze uit de Yucelmethode gebruikt.
De vierkante blokken geven de zorgen en problemen weer. De balk geeft weer hoe het met het systeem (in dit voorbeeld het team) gaat. De methode gebruikt daarvoor verschillende balken: een strakke balk, een balk met butsen, een gebroken balk en een balk die nog nét met een elastiekje bij elkaar wordt gehouden. En met de T-vormige blokken geven zij aan wat hen op de been houdt. Van deze eerste opstelling wordt een foto gemaakt.
Vervolgens gaan we in gesprek over het beeld dat is neergezet. We onderzoeken op een positieve en waarderende manier de thema’s die aan de orde zijn: waar willen we met elkaar naar toe? De pijlers van positieve gezondheid en van werken-als-waarde zijn vaak mooie hulpmiddelen om met elkaar te ontdekken waar de beweging over gaat. Binnen Triple Zeven noemen wij dit de “motiverende beweging”.
Ook luisteren we naar de verhalen bij de T-blokken en de betekenis die daarin besloten ligt. Met elkaar vormen zij wat “Appreciative Inquiry de “positieve kern” noemt. Welke dragende waardenkrachten zijn al zichtbaar in deze kern: gemeenschapskracht (WIJ), eigen kracht (IK) en systeemkracht (HET)? Welke krachten zijn nog wat minder zichtbaar? Hoe zou het zijn als alle krachten ook daadwerkelijk worden ingezet? Zo kwam één van de teams met het "het dagelijks leven kunnen leven" als motto. En een ander ontdekte de diepe betekenis die "samen sterker" voor hen had in het werken met elkaar, met hun cliënten en met hun samenwerkingspartners.
Zo ontstaat een nieuwe opstelling. De balk krijgt betekenis en perspectief. De positieve kern groeit en de uitdagingen worden minder belastend. Zo ging een team in gesprek met hun financier over bekostiging van een nieuwe vorm van zorg. Waarbij de kwaliteit merkbaar beter werd, de maatschappelijke kosten lager werden en toch een kostendekkend tarief mogelijk was. Een ander team verwachtte dat hun nieuwe manier van werken ook sollicitanten zou aanspreken waardoor die graag in het team komen werken, en daarmee de onderbezetting kan afnemen. Zo ontstaat zij een opstelling van de mogelijke situatie. Ook hiervan wordt een foto gemaakt.
Het team deelt deze beelden met hun management, en soms ook al met anderen die zij nodig hebben om de beweging te kunnen maken. Doel van die gesprekken is om ruimte en mandaat te krijgen. En om te horen welke (onder)grenzen daarbij voor die anderen belangrijk zijn. Vervolgens gaat het team in hun dagelijkse praktijk met de beweging aan de slag. In wekelijkse korte calls of bijeenkomsten worden zij daarbij ondersteund door Triple Zeven (https://www.triplezeven.nl/samen-100) . Waarbij de beweging van elke week door het team wordt vastgelegd in een nieuwe opstelling, en een volgende foto.
Iedere 6 – 8 weken komen zij weer samen met het management en andere betrokkenen om hun inzichten vanuit de beweging te delen. En om in dialoog met deze andere betrokken te horen wat de beweging voor hen betekent. En wat zij voor de beweging kunnen betekenen.
De Yucelmethode helpt daarbij om de beweging -letterlijk- tastbaar en zichtbaar te maken en betekenis te geven. En om de focus op de beweging en de veerkracht te houden. Zonder de concrete uitdagingen uit het oog te verliezen. Een bijkomend effect is dat deze eigen ervaring met "waarderend ontknopen" hen helpt om ook op deze manier te werken met de mensen die een appel op hén doen.
Dit is een Triple Zeven® mini-blog. Voor meer blogs en informatie over de kunst en kunde van ontknopen, ga naar onze website: www.triplezeven.nl
Comments